Premija imia Ježy Hiedrojcia — najbujniejšaja niezaležnaja litaraturnaja premija Biełarusi, uručajecca z 2012 hoda.
Hałoŭny pryz sioleta atrymała Hanna Kandraciuk z knihaj «U pryścienku staroha lesu. Historyi ludziej ź Biełaviežskaj puščy» (Prahramnaja rada tydniovika «Niva», 2022) za «dobra ŭdakumientavany cud šmathałośsia biełaruskaha pamiežža».
Hanna Kandraciuk (Hanna Kandraciuk-Śviarubskaja) naradziłasia ŭ Kutłoŭcy na Padlaššy. Z 1993 pracuje ŭ tydnioviku biełarusaŭ u Polščy «Niva». Jaje repartažy i knižki pierakładzienyja na polskuju i anhlijskuju movy.
«Biełaruskaje słova piśmieńnicy i nieŭtajmoŭnaj vandroŭnicy Hanny Kandraciuk zaŭsiody žyvoje, šmatfarbnaje i duchmianaje, nasyčanaje hukami i vodarami darahoj joj ziamli… Novaja kniha Hanny Kandraciuk taksama začaroŭvaje. Jaje talenavityja staronki padarujuć čytaču jaskravy suplot niepaŭtornych historyj i sustreč z cełaj halerejaj hierojaŭ», — napisaŭ pra knihu «U pryścienku staroha lesu. Historyi ludziej ź Biełaviežskaj puščy» Uładzimir Arłoŭ.
Druhoje miesca zaniaŭ Ściapan Sturejka, aŭtar knihi «Pasažyry karabla Teseja» (Minsk: Januškievič, 2022).
Ściapan Sturejka naradziŭsia i vyras u Hrodnie. Historyk i kulturny antrapołah, doktar humanitarnych navuk, dacent EHU. Z 2007 hoda aktyŭna publikuje daśledavańni, pryśviečanyja pytańniam historyi i kulturnaj spadčyny. «Pasažyry karabla Teseja» — pieršaja mastackaja kniha aŭtara.
«Usie tvory, źmieščanyja ŭ knizie, składajucca z paradaksalnych idej, čornaha humaru i cikavostak z padarožžaŭ. Hieroi zaŭsiody šukajuć praŭdu, a znachodziać tolki sapraŭdnych siabie. Hałoŭnaja dumka ŭsich tvoraŭ — my hubim toje, što lubim. Usio apisanaje ŭ knizie zasnavana na realnych historyjach», — kaža piśmieńnik pra svaju knihu.
Treciaje miesca dastałasia Siarhieju Leskieciu za knihu «Šept» (Minsk: vydavieckaja inicyjatyva «Vilma» supolna z R. Cymbieraŭ, 2022)
Siarhiej Leskieć — fatohraf, historyk, etnohraf. U tvorčaści nadaje pieravahu temam tradycyjnaj kultury, siamiejnych kaštoŭnaściaŭ, paŭsiadzionnaha žyćcia. Źbiraje archiŭ amatarskaj fatahrafii. Dzieviać hadoŭ tamu jon pačaŭ vialikaje padarožža ŭ śviet biełaruskaj viaskovaj mahii. Vandrujučy ad vioski da vioski, Siarhiej Leskieć šukaŭ čaraŭnic, znacharak i traŭnic.
U knizie «Šept» čytač zmoža adčuć smak padarožža i pabačyć amal źnikły śviet tradycyi. Žyćciovyja spoviedzi, lekavyja praktyki i ŭsie dyjałohi pieradadzienyja na havorkach, jakimi znacharki karystajucca ŭ žyćci.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ«U hateli staić achova tolki praz toje, što ty biełaj rasy». Jak biełarus pracavaŭ u Vjetnamie, Zimbabve i Filipinach9
Kamientary