Грамадства

Ва Украіне загінула 24-гадовая беларуская добраахвотніца Марыя Зайцава

Многія памятаюць Марыю па фота, зробленым 9 жніўня ў Мінску каля Стэлы. Тады дзяўчына была параненая шумавой гранатай. Марыі зрабілі некалькі аперацый у Беларусі, а пасля вывезлі яе на лячэнне ў Чэхію.

Марыя Зайцава 9 жніўня 2020 года каля Стэлы ў Мінску. Фота: «Радыё Свабода»

Пасля пачатку вайны дзяўчына далучылася да абаронцаў Украіны. А цяпер сябры Марыі пацвердзілі «Нашай Ніве» яе трагічную гібель.

Дзяўчына загінула ў баях пад Бахмутам, дзе ваявала ў складзе 2-га Інтэрнацыянальнага легіёну. 

На гэты момант цела загінулай знаходзіцца ў зоне абстрэлу.

Толькі ўчора ёй споўнілася 24 гады. 

Фота: «Штодзень»

Сама Марыя паходзіла з Гомеля, яна скончыла адну з найлепшых навучальных устаноў горада — гімназію № 46 імя Блэза Паскаля, дзе паглыблена вывучаюць французскую мову.

У жніўні 2020 года дзяўчына разам з сябрам прыехала ў Мінск спецыяльна для ўдзелу ў пратэстах супраць фальсіфікацыі прэзідэнцкіх выбараў. Там яна была моцна траўмаваная.

«Нас закідалі светлашумавымі гранатамі, я адразу згубіла прытомнасць, мяне параніла ў галаву, я была кантужаная.

Мае сябры адцягнулі мяне ад дарогі, яны таксама былі параненыя, пасечаныя аскепкамі. Нейкім чынам у мяне яшчэ ў сцягне апынуліся тры гумовыя кулі. Напэўна, гэта адбылося ўжо тады, калі я згубіла прытомнасць. Хіба што я выглядала вельмі небяспечнай на зямлі.

Прачнулася я ў рэанімацыі», — расказвала яна сама пра тое, што тады адбылося, у адным з інтэрв'ю.

Марыя Зайцава ў бальніцы

Пасля таго Марыя паўтара месяца ляжала ў бальніцы ў Беларусі, а пасля паехала на лячэнне ў Чэхію. Ёй зрабілі некалькі аперацый, але праблемы ўсё адно заставаліся. Пасля перажытага ў яе ў мозгу, як яна сама казала, заставалася гематома, а да таго ж яна аглухла на адно вуха. 

Гаворачы пра тое, як на яе паўплываў 2020 года, Марыя Зайцава казала: 

«Зразумела, што мяне гэта змяніла вельмі моцна. Мяне да гэтага часу трохі зжырае ПТСР (посттраўматычны разлад). Я не магу сваё жыццё больш не звязваць з Беларуссю.

Калі не з Беларуссю, то я не ведаю, з чым яшчэ. Бо я аддала здароўе за гэта. І я праўда верыла ў нашу ідэю, і я вельмі хачу, каб у маёй краіны ўсё атрымалася. Я хачу гэта пабачыць і вярнуцца туды».

Каментары да артыкула